Ἁγιολόγιον - Ἰούνιος 27


Ὁ Ἅγιος Σαμψών ὁ Ξενοδόχος

Γεννήθηκε στὴ Ῥώμη ἀπὸ γονεῖς πλουσίους καὶ εὐσεβεῖς. Εὐφυὴς καθὼς ἦταν, σπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία καὶ ἰατρική. Ἀλλὰ ὁ Σαμψών, ἐκτὸς ἀπὸ εὐφυΐα, εἶχε καὶ πνεῦμα Θεοῦ. Γι᾿ αὐτὸ μεταχειρίσθηκε τὴν ἰατρικὴ ὄχι σὰν ἐπικερδὲς ἐπάγγελμα, ἀλλὰ γιὰ εὐεργετικοὺς καὶ φιλανθρωπικοὺς σκοπούς.Ὁδηγὸς στὴ ζωὴ γιὰ τὸ Σαμψὼν ἦταν ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου: «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστι». Νὰ γίνεστε, δηλαδή, εὐσπλαχνικοὶ στὸν πλησίον καὶ συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες καὶ στὶς ἀνάγκες του, καθὼς καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας σας εἶναι εὐσπλαχνικὸς σὲ ὅλους σας. Ἔτσι καὶ ὁ Σαμψὼν ἦταν προστάτης γιατρὸς τῶν φτωχῶν. Ἔμπαινε σὲ κάθε σπίτι ποὺ εἶχε ἀνάγκη καὶ ἔδινε στοὺς δυστυχισμένους ἀσθενεῖς του ἰατρικὴ βοήθεια, ἀλλὰ καὶ παρηγοριά. Ἕναν ὁλόκληρο ὄροφο τοῦ σπιτιοῦ του εἶχε μετατρέψει σὲ νοσοκομεῖο καὶ περιέθαλπε πάσχοντες ἀστέγους. Ὅταν πέθαναν οἱ γονεῖς του, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ὁ Σαμψὼν συνέχισε τὴν ζωή του στὴν Κωνσταντινούπολη. Ἡ φήμη του προσείλκυσε τὴν εὔνοια καὶ αὐτοῦ τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανοῦ (541 μ.Χ.). Ἀλλὰ καὶ ὁ Πατριάρχης Μηνᾶς, βλέποντας τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀρετὴ τοῦ Σαμψών, τὸν χειροτόνησε ἱερέα. Μὲ ὅση περιουσία τοῦ ἀπέμεινε, ἔκτισε μεγάλο νοσοκομεῖο, ποὺ ἀναδείχθηκε σὲ φημισμένο φιλανθρωπικὸ ἵδρυμα. Ἐκεῖ ὁ Σαμψών, σὲ βαθειὰ γεράματα, γαλήνια ἀπεβίωσε.


Ὁ Ἅγιος Ἀνεκτός

Ἦταν εὐσεβὴς καὶ ζηλωτὴς ἄνδρας, ποὺ μὲ τὰ λόγια καὶ τὰ ἔργα του, ἀποτελοῦσε πολύτιμη δύναμη τῆς Ἐκκλησίας στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ὁ ἡγεμόνας τῆς πόλης αὐτῆς, Οὐρβανός, ἀφοῦ συνέλαβε τὸν Ἀνεκτὸ καὶ δὲν μπόρεσε νὰ τὸν ἀποσπάσει ἀπὸ τὴν πίστη του, κατέφυγε στὴν ὠμὴ καὶ θηριώδη βία τῶν βασανιστηρίων. Στὴν ἀρχὴ τὸν ἐράβδισαν. Ἔπειτα τοῦ ἔσχισαν τὰ πλευρὰ μὲ σιδερένια νύχια, τρύπησαν τοὺς ἀστραγάλους του καὶ ἔκαψαν τὶς πληγές του μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Ὅταν εἶδαν ὅτι ἀκόμα ἀνέπνεε, τὸν ἀποκεφάλισαν, καὶ ἔτσι ὁ γνήσιος αὐτὸς χριστιανὸς πῆρε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.


Διήγηση Συνεσίου Ἐπισκόπου Κυρήνης γιὰ κάποιο Εὐάγριο φιλόσοφο καὶ τριακόσια λίτρα χρυσοῦ

Ἡ διήγηση αὐτὴ βρίσκεται στὸ Νέο Ἐκλόγιο καὶ τὸ Λειμωνάριο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου.


Ἡ Ἁγία Ἰωάννα ἡ Μυροφόρος

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ἦταν γυναῖκα τοῦ Χουζᾶ, ἐπιτρόπου τοῦ Ἡρῴδη καὶ διακονοῦσε τὸν Κύριο μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες γυναῖκες (Λουκᾶ η´ 3, κδ´ 10).


Ὁ Ὅσιος Λουκᾶς ὁ ἐρημίτης

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.


Οἱ Ἅγιοι Μάρκιος καὶ Μαρκία

Ἡ Μαρκία μαρτύρησε διὰ ξίφους. Γιὰ τὸν Μάρκιο γνωρίζουμε, ὅτι ὁδηγήθηκε στὸν ἄρχοντα τοῦ Ἰκονίου Περίνιο καὶ ἐπειδὴ ὁμολογοῦσε τὸν Χριστό, ἔγδαραν τὸ σῶμα του, τὸν ἔβαλαν ἐπάνω σὲ πυρακτωμένη σχάρα, ἔκοψαν τὴν γλῶσσα του καὶ στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισαν.


Ὁ Ἅγιος Πιέριος Ἱερομάρτυρας Πρεσβύτερος Ἀντιοχείας

Μαρτύρησε διὰ πυρός. (Ὁρισμένοι Συναξαριστές, μαζὶ μὲ τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Πιερίου, ἀναφέρουν καὶ αὐτὴ τοῦ ἀδελφοῦ του Ἰσιδώρου).


Τῇ πρώτῃ Κυριακῇ, μεταξὺ 23ης καὶ 30ης Ἰουνίου μηνός, ἐν Μηθύμνῃ μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῆς ἀνακομιδῆς τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Θεοκτίστης (1960)