Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης
Αρχική Σελίδα Επικοινωνία Χρήσιμες Συνδέσεις Χάρτης Πλοήγησης Γλωσσάριο
 website clocks
αναζήτηση    
Ομιλίες/Λόγοι/Επιστολές/Άρθρα/Συνεντεύξεις

"Διορισμοί και μισθοδοσία του εφημεριακού κλήρου" Άρθρο του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου στην εφημερίδα Καθημερινή (13/3/2011)

ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΚΑΙ ΕΠΙΜΑΧΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
 
 «ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ
    ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΑΚΟΥ ΚΛΗΡΟΥ»
 
Τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης ΑΝΘΙΜΟΥ
 
 
Ἀνησυχία ἐπικρατεῖ στὶς τάξεις τοῦ ἐφημεριακοῦ κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐξ αἰτίας τῶν συνεπειῶν ποὺ προέκυψαν ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση, ἡ ὁποία ἔθεσε ὑπὸ δοκιμασία ὅλο τὸν ἑλληνικὸ λαό, καὶ ἑπομένως καὶ τοὺς πνευματικοὺς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας μας.
 
Τὸ πρόβλημα ἔγινε πιὸ ἄμεσο, ὅταν τὸ ἁρμόδιο ὑπουργεῖο, στὸ προληπτικὸ μέσο ποὺ ἐξήγγειλε, ὅτι «πέντε θὰ συνταξιοδοτοῦνται καὶ ἕνας θὰ διορίζεται ἐκ τῶν ὑπαλλήλων», διεβεβαίωσε ὅτι τὸ μέτρο αὐτὸ θὰ ἰσχύσῃ καὶ γιὰ τὸν ἐφημεριακὸ κλῆρο. Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀφοῦ ἐξετίμησε τὴν διαμορφουμένη κατάσταση, ὑπέβαλε τὴν πρόταση, ὅπως δοθῇ ἡ ἔγκριση στὴν Ἐκκλησία νὰ χειροτονηθοῦν συνολικὰ 300 νέοι κλη-ρικοί, γιὰ νὰ κατανεμηθοῦν σὲ ὅλες τὶς Μητροπόλεις, ὥστε νὰ καλυφθοῦν, κατὰ τὸ δυνατό, τὸ ἔτος 2011, τὰ κενὰ ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ὑπὸ συνταξιοδότηση διατελούντων ἱερέων ἐφημερίων. Ἐπὶ τοῦ παρόντος τὸ ζήτημα αὐτὸ δὲν ἔχει ἀκόμη ἀποσαφηνισθῆ. Τὸ σημαντικώτερο εἶναι ὅμως, ὅτι ἐπεβλήθη ἀναστολὴ τῶν χειροτονιῶν, γεγονὸς πρωτοφανὲς καὶ ἔναντι τῶν ἱερῶν Κανόνων ἀτόπημα.
 
Ἡ ἄποψή μας εἶναι, καὶ τὴν διατυπώνομε μὲ ὅλο τὸ σεβασμό, ὅτι ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος δὲν ἀντιμετώπισε στὸ βαθμὸ ποὺ ἐπεβάλλετο, τὸ σοβαρότατο αὐτὸ ζήτημα, οὔτε στὴ φάση πρὸ τῆς συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας, οὔτε μετὰ τὴν πρότασή της γιὰ τὴν χειροτονία τῶν 300 νέων κληρικῶν. Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Ἱερώνυμος σὲ κατ’ ἰδίαν συζητήσεις διεβεβαίωσε ὅτι εἶχε ἐπικοινωνήσει σὲ ὑπουργικὸ ἐπίπεδο γιὰ τὸ πρόβλημα αὐτό, ἀλλὰ δὲν ἔχομε ἀκόμη καμμία ἐπίσημη διαβεβαίωση γιὰ τὸ ποιὰ εἶναι ἡ λύση του.
 
Ἐκεῖνο ποὺ διαφεύγει τῆς προσοχῆς τῶν ἑκάστοτε κυβερνώντων, εἶναι ὅτι ἡ τάξη τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐφημεριακοῦ κλήρου εἶναι ἰδιότυπη καὶ εὐ-αίσθητη περισσότερο ἀπὸ ὅλες τὶς τάξεις τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν. Καὶ πρὸς Θεοῦ! Ὄχι ὅτι ἐμεῖς εἴμεθα καλύτεροι ἀπὸ τοὺς ἀδελφούς μας τῶν ἄλλων ὑπηρεσιῶν καὶ ἐπιτηδευμάτων. Εἴμεθα ἴσοι μὲ ὅλους, ἀλλὰ ὁ Θεὸς ἐμᾶς θὰ μᾶς κρίνῃ αὐστηρότερα. Πρέπει ἐπὶ πλέον νὰ διευκρινήσωμε ὅτι οἱ ὑποψήφιοι γιὰ τὴν ἱερωσύνη δὲν συνωστίζονται στὶς «οὐρές» τῶν κρατικῶν καὶ δημοτικῶν ὀργανισμῶν γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν μιὰ σύμβαση ἐργασίας καὶ ποὺ εἶναι πρὸς τιμήν τους. Στὴν Ἐκκλησία ὅμως παραλαμβάνομε, μετὰ ἀπὸ ἔλεγχο, ἕνα ὑποψήφιο καὶ τὸν ὁδηγοῦμε στὸ μυστήριο τῆς χειροτονίας, βάσει τῆς ὁποίας μετατρέπομε ὅλη τὴν προσωπικότητά του. Τὸν καθιστοῦμε ἔνστολο μέχρι τοῦ θανάτου του μὲ τὸ τίμιο ῥάσο, καλύπτομε τὴν κεφαλή του καὶ τοῦ ἐπιβάλλομε εἰδικὴ γενικὴ κόμωση. Οἱ ἱερεῖς ἐφημέριοι εἶναι πρῶτοι στὴν πολυτεκνία καὶ ἡ κοινωνικὴ προσφορά τους στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἀμέριστη. Οἱ ἱερεῖς δὲν δύνανται ποτὲ νὰ ἀπεργήσουν καὶ δὲν ἔχουν τρόπο νὰ διεκδικήσουν κάποιο ἀπὸ τὰ δικαιώματά τους. Εἶναι ἡ πλέον εὔτακτη, εὐπειθής, παραδοσιακὴ καὶ ὑπομονητικὴ τάξη τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ποὺ τὸ ἔνδυμα τους, τὸ τίμιο ῥάσο, εἶναι ἔμβλημα τῶν ἀγώνων τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδος καὶ γιὰ τὴν ἱστορία της. Αὐτὴ τὴν τάξη τῶν Ἑλλή-νων πολιτῶν θὰ ἀφήσωμε ἀβοήθητη καὶ ἀδικημένη; Μὴ γένοιτο.
 
Ἀποφασίσαμε νὰ θέσωμε αὐτὸ τὸ ἐρώτημα μέσῳ τῆς «Κ» ἐπειδὴ δια-βάζομε σὲ ἄλλα ἔντυπα, καὶ ἀκοῦμε ψιθύρους γιὰ τὴν διακοπὴ τῆς μισθοδοσίας τοῦ ἐφημεριακοῦ κλήρου στὴν Ἑλλάδα! Οἱ ἱερατικὲς συνειδήσεις ἐξανέστησαν. Μὰ εἶναι ποτὲ δυνατὴ μιὰ τέτοια ἀπαίτηση; Καὶ ἐρωτᾶμε, ποιοὶ εἶναι οἱ διατάκτες καὶ οἱ ἀπαιτητές; Καὶ ἡ ἀπάντηση δεικνύει ὄργανα τῆς Ε.Ε. Ναί, ἀλλὰ στὴν Εὐρώπη ὑπάρχουν χῶρες, ὅπως τὸ Βέλγιο καὶ κάποιες Σκανδιναβικὲς χῶρες, οἱ ὁποῖες μισθοδοτοῦν ὅλους τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς λειτουργούς. Στὴν πατρίδα μας, τὴν Ἑλλάδα, ἡ μεγίστη πλειονοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ θέλει τὴν ἐνορία της καὶ τὸν έφημέριό της, ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικὸ κάθε ἑλληνικὴ παροικία ζητεῖ νὰ ἔχῃ τὸν ἱερέα της. Στὰ παραμεθόρια χωριά μας καὶ στὰ μικρὰ νησιά, ὁ ὀρθόδοξος παπᾶς μὲ τοὺς ὀλίγους ἐνορίτες του, εἶναι οἱ μόνοι ὑπερασπιστὲς ποὺ ἀπέμειναν γιὰ νὰ φυλάσσουν τὰ σύνορά μας καὶ τὴν ἑλληνικότητα τῆς ἀκριτικῆς γῆς μας, μαζὺ μὲ τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὀρθοδόξων χριστιανικῶν καθηκόντων τους.
 
Στὴ σοβαρὴ ὑπόθεση τῆς μισθοδοσίας τοῦ ἐφημεριακοῦ κλήρου, με-ρικοὶ συμπατριῶτες μας ἔχουν εὔκολη καὶ τὴν πονηρὴ λύση : «Ἡ Ἐκκλησία νὰ πληρώσῃ τοὺς παπάδες ἀπὸ τὴν μεγάλη ἀκίνητη περιουσία της» λένε. Ἀλλ’ αὐτὴ ἡ ἄποψη εἶναι τόσο ἀνέφικτη, ὅσο καὶ ψευδής, ἀλλὰ καὶ ἄδικη. Τὰ μεγάλα καὶ ἀξιόλογα ἀκίνητα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὰ πῆρε τὸ ἑλληνικὸ Κράτος ἐδῶ καὶ 150 χρόνια. Ὅταν διαλύθηκαν 416 ἱερὲς μονὲς καὶ ἡ περιουσία τους ἔγινε κρατική, τὸ ΙΑ’ ψήφισμα τῆς Ἐθνοσυνελεύσεως τοῦ Ἄργους καθώρισε ὅτι τὰ χρήματα ἀπὸ αὐτὴ τὴν μοναστηριακὴ περιουσία θὰ διατίθενται γιὰ τὴν συντήρηση τοῦ ἱεροῦ κλήρου. Ἡ ἁρπαγὴ αὐτὴ ἐπανελή-φθη. Κατὰ δὲ τὸ ἔτος 1952Ἐκκλησία παρεχώρησε στὸ ἑλληνικὸ Δημόσιο 770 χιλιάδες στρέμματα γῆς ὑπὸ τὴν προϋπόθεση ὅτι τὸ ἑλληνικὸ Κράτος θὰ συνεχίσῃ νὰ ἐπιφορτίζεται μὲ τὴν μισθοδοσία τοῦ ὀρθοδόξου κλήρου, ὅπως συνέβη καὶ κατὰ τὶς προηγηθεῖσες παραχωρήσεις. Μεγίστη ἐπίσης ἡ προσφορὰ σὲ χρυσὰ καὶ ἀργυρὰ ἀφιερώματα, γιὰ τὴν περίθαλψη τῶν προσφύγων τοῦ 1922. Ἀλλὰ ἡ προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἀποτιμᾶται μόνον μὲ τὰ ἀκίνητα. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὡς θεοΐδρυτος πνευματικὸς ὀργανισμὸς κρατεῖ ὡς συνεκτικὴ δύναμη τὴν ἰσοῤῥοπία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ἐκτιμήσατε τὴν πρωτοφανὴ ἐγκληματικὀτητα τούτων τῶν τελευταίων χρόνων στὴν πατρίδα μας, ἐξ αἰτίας τῆς ἀνεξέλεγκτης εἰσόδου λαθρομεταναστῶν, ξένων πρὸς τὴν πίστη μας καὶ στὰ ἤθη μας, καὶ θὰ ἔχετε τὰ συμπεράσματα.
 
Ἐὰν ἐρωτηθοῦν ὅλοι οἱ ἐφημέριοι τί ἔχουν νὰ δηλώσουν γιὰ ὅλα αὐτά, θὰ μᾶς ποῦν : «Ἔγινε καὶ σὲ μᾶς μιὰ περικοπὴ στὶς μηνιαῖες ἀποδοχές μας, ὅπως σὲ ὅλους τοὺς ὑπαλλήλους. Δεκτὸ καὶ δίκαιο. Κατὰ τὰ ἄλλα, κάτω τὰ χέρια ἀπὸ τὴν μισθοδοσία μας. Ἐμεῖς δὲν ἔχομε δικαίωμα νὰ ἀσκήσωμε ἄλλη ἐργασία. Εἴμεθα ἐκκλησιαστικοὶ λειτουργοί. Ἀναμένομε ἐναγωνίως».
 
Γιὰ ὅσους ἐκινήθη τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὰ διοικητικὰ καὶ τὰ οἰκονομικὰ τῆς Ἐκκλησίας τοὺς παραπέμπομε στὸ ἰσχύο Σύνταγμα, ἄρθρα 3, 13, 18 καὶ 72, στὸν Νόμο 590/1977 περὶ τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησί-ας τῆς Ἑλλάδος, στὸν Α.Ν. 2200/1940, στὸν Κανονισμὸ 8/1979, στὸν Α.Ν. 536/1945, στὸν Α.Ν. 469/1968, καὶ πλῆθος ἄλλο νομοθετημάτων καὶ νομολογιῶν.
 
Σήμερα στὴν Ἐκκλησία μας ἔχει μείνει τὸ 3% ἐκ τοῦ συνόλου τῆς ἐδαφικῆς περιουσίας της, καὶ αὐτὸ εἶναι δεσμευμένο ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ Δημόσιο. Ἂς ἀναλάβουν οἱ ἁρμόδιοι τὶς εὐθύνες τους γιὰ τὸν ὀρθόδοξο ἐφημεριακὸ κλῆρο.
 
7-3-2011.
 
 
 
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ANΘΙΜΟΣ

Σχετικά Αρχεία
ΑρχείοΤύποςΜέγεθος
Διορισμοί και Μισθοδοσία του εφημεριακού κλήρου" Άρθρο του μητροπολίτου κ. Ανθίμου στην εφημερίδα Καθημερινή 107 KB

...επιστροφή
Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης Κοινωνία της Πληροφορίας