ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ὁσιομάρτυς
12 ᾿Ιουνίου
῾Ο ὁσιομάρτυς Τιμόθεος συναριθμεῖται καὶ αὐτὸς μαζὶ μὲ τοὺς μοναχοὺς Βενέδικτο, Συνέσιο καὶ Παῦλο τῆς ῾Ιερᾆς Μονῆς Κασταμονίτου, μεταξὺ τῶν μοναχῶν καὶ τῶν ἁπλῶν χριστιανῶν ποὺ συνελήφθησαν ἀπὸ τὸν Ρουμποὺτ πασᾆ στὰ περίχωρα τῆς Θεσσαλονίκης καὶ στὸ ῞Αγιον ῎Ορος, ἀμέσως μετὰ τὴν ἔναρξη τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821, ὁδηγήθηκαν στὴν πόλη, βασανίσθηκαν ἀνηλεῶς καὶ ὑπέστησαν μαρτυρικὸ θάνατο. ᾿Εκτενεῖς πληροφορίες γιὰ τὸ βίο καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ῾Οσιομάρτυρος μᾆς παραθέτει ὁ μοναχὸς Δοσίθεος Κωνσταμονίτης στὸ ἔργο του, Νέον ῾Υπόμνημα τῶν νεοφανῶν ῾Ιερομαρτύρων καὶ ῾Οσιομαρτύρων..., τὸ ὁποῖο συνέγραψε πιθανὸν μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1830-1844, λίγα χρόνια μετὰ τὰ συμβάντα. ῾Η ἀκριβὴς παράθεση τῶν πληροφοριῶν βρίσκεται στὶς σελίδες 178-180 τοῦ χειρογράφου.
῾Ο Τιμόθεος καταγόταν ἀπὸ τὰ χωριὰ τῆς Βεροίας, καὶ πιὸ συγκεκριμένα τὰ χωριὰ ποὺ ὑπάγονταν ἐκκλησιαστικῶς στὴ δικαιοδοσία τοῦ μητροπολίτη Βεροίας, ὅπως παραθέτει χαρακτηριστικὰ ὁ βιογράφος Δοσίθεος Κωνσταμονίτης. Οἱ πληροφορίες ποὺ διαθέτουμε εἶναι ἐξαιρετικὰ λιγοστές. Γνωρίζουμε ὡστόσο ὅτι ὅταν ὁ Τιμόθεος ἦταν νέος παντρεύτηκε. Μετὰ τὸ θάνατο ὅμως τῆς συζύγου του, πῆγε στὸ ῞Αγιον ῎Ορος καὶ ἀφοῦ περιπλανήθηκε στὶς σκῆτες τοῦ ῎Ορους καὶ στὰ κελλιὰ τῶν Καρυῶν, ἐπέλεξε τὴν ῾Ιερὰ Μονὴ Κασταμονίτου, ὅπου ὅμως ὁ κοινοβιακὸς βίος τῆς ἀδελφότητος ἦταν σκληρός. ᾿Εκεῖ τελικὰ ἐκάρη μοναχὸς καὶ ἔζησε στὴν ἡσυχία γιὰ ἀρκετὸ χρονικὸ διάστημα.
῞Οταν ὁ Τιμόθεος συνελήφθη μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους πατέρες τῆς Μονῆς καὶ ὁδηγήθηκε μὲ τὴ βία στὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου φυλακίσθηκε, ἦταν ὁ γεροντότερος σὲ ἡλικία (πάνω ἀπὸ ἑξήντα ἐτῶν). Δὲν ἔχουμε στὴ διάθεσή μας ἐκτενῆ ἀναφορὰ γιὰ τὰ βασανιστήρια ποὺ ὑπέστη ὁ ὁσιομάρτυς Τιμόθεος ἀπὸ τοὺς δημίους του καὶ τὸν τρόπο τοῦ μαρτυρίου του, γνωρίζουμε ὡστόσο ὅτι ὑπέμεινε τὶς δοκιμασίες μὲ καρτερία μέχρι τὸ τέλος καὶ ἔτσι ἀξιώθηκε τοῦ στεφάνου τοῦ μαρτυρίου. ῾Η μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 12 ᾿Ιουνίου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Γλαβίνας, ᾿Α., “῾Ο νεομάρτυρας μοναχὸς Τιμόθεος ἀπὸ τὴ Βέροια”, Μακεδονικὰ 29 (1993-4) 391-393. Μαμαλάκης, ᾿Ι. Π., “Δοσιθέου Κωνσταμονίτου, Νέον ῾Υπόμνημα τῶν Νεοφανῶν ῾Ιερομαρτύρων καὶ ῾Οσιομαρτύρων”, ΓΠ 46 (1963) 335. Κώδικας 107 ῾Ιερᾆς Μονῆς Κασταμονίτου ῾Αγίου ῎Ορους, σσ. 178-180. Χρυσοστόμου, Γ., “Οἱ ἅγιοι τῆς Θεσσαλονίκης”, στὸ Χαριστήριον τῷ παναγιωτάτῳ μητροπολίτῃ Θεσσαλονίκης κ.κ. Παντελεήμονι τῷ δευτέρῳ ἐπὶ τῇ συμπληρώσει εἰκοσαετοῦς ἐν Θεσσαλονίκῃ ποιμαντορίας (1974-1994), Θεσσαλονίκη 1994, σ. 945. Α.Κ. |