ΣΕΚΟΥΝΔΟΣ, ἀπόστολος ἐκ τῶν Ο’

28 Δεκεμβρίου



᾿Αρχαιότερη πηγὴ γνώσεως τοῦ μαθητοῦ τοῦ ἀποστό­λου Παύλου Σεκούνδου καὶ τῆς δράσεως αὐτοῦ εἶναι οἱ Πράξεις τῶν ᾿Αποστόλων (20, 4). Στὶς Πράξεις ὁ Λουκᾆς ἀναφέρει τὸ ὄνομα τοῦ Σεκούνδου στὸ σημεῖο ἐκεῖνο ποὺ ἐξιστορεῖται ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπὸ τὴν Τρίτη ῾Ιεραποστολικὴ Πορεία: “Συνείπετο δὲ αὐτῷ ἄχρι τῆς ᾿Ασίας Σώπατρος Βεροιαῖος, Θεσσαλονικέων δὲ ᾿Αρίσταρχος καὶ Σεκοῦνδος καὶ Γάϊος Δερβαῖος καὶ Τιμόθεος, ᾿Ασιανὸς δὲ Τυχικὸς καὶ Τρόφιμος”.

Γιὰ τὴν καταγωγὴ τοῦ Σεκούνδου ἔχουμε ρητὴ μαρ­τυρία ἀπὸ τὸ προαναφερθὲν χωρίο τῶν Πράξεων, κατὰ τὸ ὁποῖο χαρακτηρίζεται Θεσσαλονικεύς, ὅπως καὶ ὁ ᾿Αρίσταρ­χος. ῾Ο προσδιορισμὸς τοῦ χρόνου μεταστροφῆς τοῦ Σεκούν­δου στὸ Χριστὸ καθίσταται εὔκολος, ἐὰν λάβουμε ὑπόψη μας τὰ ἑξῆς.

῾Ο Σεκοῦνδος βρισκόταν στὴ συνοδεία τοῦ Παύλου κατὰ τὸ ταξίδι του στὰ ῾Ιεροσόλυμα ὡς ἀπεσταλμένος τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Θεσσαλονικέων γιὰ τὴν προσφορὰ τῆς λογί­ας. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ μαρτυρεῖ ὅτι ὁ Σεκοῦνδος ἦταν γνω­στὸς μεταξὺ τῶν πιστῶν καὶ ἀπελάμβανε ἐκτιμήσεως ἀπὸ τοὺς πρώτους χριστιανοὺς τῆς Θεσσαλονίκης, πρᾆγμα ποὺ προ­ϋπέ­θετε κάποιο χρονικὸ διάστημα χριστιανικοῦ βί­ου. ῎Ετσι καταλήγουμε στὸ ἀσφαλὲς συμπέρασμα ὅτι ὁ Σε­κοῦνδος ἔ-γι­νε χριστιανὸς κατὰ τὴν πρώτη ἐπίσκεψη τοῦ Παύλου στὴ Θεσ­σαλονίκη, περὶ τὸ 51 μ.Χ. Κατὰ τὴν ἐπί­σκεψη αὐτὴ τοῦ Παύλου, οἱ Θεσσαλονικεῖς τοῦ χάρισαν δύο πολύτιμους συν­εργάτες, τὸν ᾿Αρίσταρχο καὶ τὸν Σεκοῦνδο.

Δεδομένου ὅτι ὁ Σεκοῦνδος ὑπῆρξε ἀπὸ τοὺς πρώτους ποὺ πίστευσαν στὸ κήρυγμα τοῦ Παύλου, μποροῦμε νὰ θεω­ρήσουμε ἐπίσης πιθανὸν ὅτι ἦταν ᾿Ιουδαῖος ἢ σεβόμενος τὸν Θεό. ῎Ισως ὁ Σεκοῦνδος ἦταν ἀπὸ τοὺς συνεργάτες τοῦ ᾿Ιά­σονα, ἐργαζόμενος στὸ ἐργαστήριο ὑφαντουργίας καὶ διαμέ­σου τοῦ ᾿Ιάσονα γνώρισε τὸν Παῦλο.

῾Ο Σεκοῦνδος μαζὶ μὲ τὸν ᾿Αρίσταρχο βρίσκονταν σὲ συνεχῆ ἐπαφὴ μὲ τὸ διδάσκαλό τους, ὅταν ἐκεῖνος φυλακί­στηκε στὴν ῎Εφεσο, προκειμένου νὰ παίρνουν ὁδηγίες γιὰ τὴν καλύτερη ὀργάνωση τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Θεσσαλονίκης.

῾Ο Σεκοῦνδος συνόδευσε τὸν ἀπόστολο Παῦλο στὸ τα­ξίδι του στὰ ῾Ιεροσόλυμα. Καταρχὴν ἦλθαν ἀπὸ τὴ Μακε­δο­νία διὰ θαλάσσης στὴν Τρωάδα πρὶν ἀπὸ τὸν Παῦλο ὁ Σε­κοῦνδος μαζὶ μὲ ἄλλους, ὅπου καὶ τὸν περίμεναν. ῾Ο Παῦ­λος ἦλθε στὴν Τρωάδα ἀπὸ Φιλίππους καὶ Νεάπολη (Πράξ. 20, 6-38).

Στὴ συνέχεια πραγματοποιήθηκε τὸ ταξίδι τοῦ Παύ­λου στὰ ῾Ιεροσόλυμα καὶ ἡ φυλάκισή του στὴν Καισάρεια. Κατὰ τὸ διάστημα τοῦ ταξιδίου καὶ τῶν γεγονότων ποὺ διέτρεξαν ὁ Σεκοῦνδος βρισκόταν μὲ τὸν διδάσκαλό του, καὶ μόνον ὅταν ὁ Παῦλος ἀνεχώρησε γιὰ τὴ Ρώμη ὁ Σε­κοῦνδος ἔμεινε στὴν Καισάρεια. ᾿Απὸ τὰ κείμενα τῆς Κ.Δ. δὲν γνωρίζουμε ἐὰν ὁ Σεκοῦνδος ἐπέστρεψε στὴ Θεσσαλονί­κη ἢ ἔμεινε στὴν Παλαιστίνη. Οἱ πληροφορίες περὶ Σεκούν­δου εἶναι πενιχρές.

Νεώτερες πληροφορίες γιὰ τὴ ζωὴ καὶ τὴ δράση του δὲν ἔχουμε. Στὸ Μαρτυρολόγιο τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας μὲ τὸ ὄνομα Σεκοῦνδος ἀναφέρονται δύο ῞Αγιοι· ὁ ἕνας τὴν 28η Δεκεμβρίου “ἄνευ ὑπομνήματος· ἐτελειώθη διὰ ξίφους”, καὶ ὁ ἄλλος μὲ τὴν Περπέτουα στὴν ᾿Αφρικὴ τὴν 1η Φε­βρουαρίου.

Στοὺς Βίους ῾Αγίων τοῦ Μ. Γαλανοῦ (μὴν Δεκέμβριος, σ. 130), ἀναφέρεται μία σύντομη βιογραφία, κατὰ τὴν ὁποία ὁ Σεκοῦνδος ἔζησε τὸν πρῶτο αἰώνα. ᾿Απεστάλη ἀπὸ τὸν Παῦ­λο νὰ κηρύξει στὴν ῾Ισπανία στὴν πόλη Κάδικα. Τὸ ἀπο­τέ­λεσμα τῆς δράσεώς του ἦταν πλούσιο, διότι πολλοὶ πί­στευ­σαν στὸ Χριστὸ συγκινηθέντες ἀπὸ τὶς ἀρετὲς καὶ τὸ ἔργο του. Τέλος ἐπισφράγισε τὴ ζωή του μὲ μαρτυρικὸ θά­νατο. ῾Η μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 28 Δεκεμβρίου.

“Γίνου, Σεκοῦνδε, καὶ σὺ μάρτυς ἐκ ξίφους,

καὶ μαρτύρων κάλλιστα λάμβανε γέρα”.

Α.Π.