Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης
Αρχική Σελίδα Επικοινωνία Χρήσιμες Συνδέσεις Χάρτης Πλοήγησης Γλωσσάριο
 website clocks
αναζήτηση    

ΜΑΚΑΡΙΟΣ

ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ὁσιομάρτυς († 1507)

14 Σεπτεμβρίου



Οἱ πληροφορίες ποὺ παρέχει τὸ Συναξάριο τοῦ ὁσιο­μάρτυρος Μακαρίου ἔχουν ὡς πηγή τους τὸ Βίο τοῦ πα­τριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νήφωνος (1486-1489· 1497-1498· 1502), τὸν ὁποῖο συνέγραψε τὸ 1517 ὁ μαθητής του Γαβριήλ, ποὺ διετέλεσε καὶ Πρῶτος τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους κατὰ τὸ διάστημα 1527-1528, καὶ ἔχουν ὡς ἀφετηρία τους τὴ μοναχικὴ ζωὴ τοῦ Μακαρίου στὴ μονὴ Διονυσίου, στὸ ῞Αγιο ῎Ορος, ὅπου εἶχε ἀποσυρθεῖ καὶ ἐφησύχαζε καὶ ὁ πα­τριάρ­χης Νήφων μετὰ τὴν τελευταία βραχύβια πατριαρχία του.

Σύμφωνα μὲ τὸ Βίο, ὁ μαθητὴς τοῦ πατριάρχη Νή­φω­νος, Μακάριος “ἀνέβη εἰς τὸ ἄκρον τῆς θεϊκῆς ἀγάπης καὶ ἐφλέγετο ἡ καρδία του νὰ ἀξιωθῇ νὰ τελειωθῇ διὰ μαρτυρι­κοῦ αἵματος”· γι᾿ αὐτὸ ἐκμυστηρεύθηκε στὸν ἅγιο Νήφω­να τὴν ἐπιθυμία του νὰ ἐπισφραγίσει τὴν ἀγάπη του γιὰ τὸ Χρι­στὸ μὲ μαρτυρικὸ θάνατο. ῾Ο Νήφων συγκατένευσε στὴν ἐπι­θυ­μία του, διακρίνοντας πὼς αὐτὴ εἶχε θεία προ­έλευση, καὶ τὸν εὐλόγησε μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ.

Στὴ συνέχεια ὁ Μακάριος ἀναχώρησε γιὰ τὴ Θεσσα­λο­νίκη, ὅπου ἄρχισε νὰ κηρύττει μεταξὺ τῶν μωαμεθανῶν τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ καὶ τὶς ἀλήθειες τῆς χρι­στια­νικῆς πίστεως. ῾Η πράξη του ὅμως αὐτὴ τοὺς ἐξαγρίω­σε, μὲ ἀπο­τέλεσμα νὰ ἐπιτεθοῦν ἐναντίον του, νὰ τὸν κακο­ποιήσουν βά­ναυσα καί, τέλος, νὰ τὸν ἐγκλείσουν στὴ φυλα­κή. Τὸ ἑπό­με­νο πρωὶ ὁ Μακάριος ὁδηγήθηκε στὸ δικαστή­ριο, ὅπου κατα­­βλήθηκαν προσπάθειες μὲ ὑποσχέσεις γιὰ ὑλικὲς ἀπολαβὲς νὰ μεταστραφεῖ τὸ φρόνημά του καὶ νὰ ἀλλαξοπιστήσει, ἀλλὰ ἡ ἀκλόνητη ὁμολογία του ὁδήγησε τοὺς Τούρκους ποὺ τὸν ἀνέκριναν στὴν ἀπόφαση νὰ τὸν ἀποκεφαλίσουν, ὕστερα ἀπὸ σκληρὰ βασανιστήρια.

Τὸ μαρτυρικὸ τέλος τοῦ ὁσιομάρτυρος Μακαρίου γνω­στοποιήθηκε στὸν πατριάρχη Νήφωνα ἀπὸ τὸ ῞Αγιο Πνεῦ­μα, σύμφωνα μὲ τὸ Βίο του, κι ἐκεῖνος τὸ ἀνακοίνωσε στὸν μαθητή του μοναχὸ ᾿Ιωάσαφ, λέγοντάς του: “Σήμερον, τέ­κνον, ἐτελειώθη ὁ Μακάριος καὶ συνάδελφός σου διὰ τοῦ μαρ­τυρίου καὶ ὑπάγει νὰ ἀγάλλεται εἰς τοὺς οὐρανούς”.

῾Ο μαρτυρικὸς θάνατος τοῦ ὁσιομάρτυρος Μακαρίου ἐπῆλθε τὸ ἔτος 1507, καὶ ὄχι τὸ 1527, ὅπως ἐσφαλμένα ἀνα­γράφεται στὶς περισσότερες σχετικὲς μελέτες -λάθος ποὺ ἔχει τὴν ἀφετηρία του στὸν ὅσιο Νικόδημο τὸν ῾Αγιορείτη-, ἀφοῦ εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ πατριάρχης Νήφων, ὁ ὁποῖος ζοῦ­σε, ὅπως προαναφέρθηκε, ὅταν μαρτύρησε ὁ Μακάριος, κοι­μή­θηκε ὁσιακῶς τὸ ἔτος 1508.

῾Ο ὁσιομάρτυς Μακάριος εἶναι ὁ πρῶτος χρονικὰ γνω­στὸς νεομάρτυρας τῆς Θεσσαλονίκης.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: ᾿Αναστασίου, ᾿Ι., “Οἱ Νεομάρτυρες τῆς Θεσ­σαλονίκης”, ῾Η Θεσσαλονίκη 1 (1985) 488. Γαβριὴλ Διονυσιάτης, ῾Η ἐν ῾Αγίῳ ῎Ορει ῾Ιερὰ Μονὴ τοῦ ῾Αγίου Διονυσίου, ᾿Αθῆναι 1959, σσ. 152-153. Γκίκας, ᾿Ι., “Μακεδόνες Νεομάρτυρες”, ΜΖ τχ. 105 (Φεβρου­άριος 1975) 21. Εὐστρατιάδης, Σ., ῾Αγιολόγιον τῆς ᾿Ορ­θοδόξου ᾿Εκ­κλησίας, ᾿Αθῆναι χ.χρ., σ. 283. ῾Ο ἴδιος, “Μακάριος ὁ ὁσιομάρτυς ῾Α­γιορείτης”, ΘΗΕ 8 (1966) στ. 480. ᾿Ιάκωβος Νεοσκητιώτης, “῞Οσοι ῞Αγιοι διέπρεψαν ἀπαρχῆς ἐν τῷ ῾Αγίῳ ῎Ορει τοῦ ῎Αθω κατὰ βαθμόν”, Πρωτᾆτον τχ. 18 (᾿Ιούλ.-Αὔγ. 1989) 131. Καδᾆς, Σ., ῾Η ῾Ιερὰ Μονὴ ῾Α­γίου Διονυσίου, ῞Αγιον ῎Ορος 1997, σ. 134. Καστανᾆς, Θ., “Θεσ­σαλο­νι­­κεῖς ἅγιοι”, ΓΠ 19 (1935) 157. Λαγγῆς, Μ., ῾Ο Μέγας Συναξ­αριστὴς τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, τ. Θ¢ (Σεπτέμβριος), ᾿Αθῆναι 19875, σσ. 349-350. Μοναχὸς Λάζαρος, “Οἱ ῞Αγιοι τῆς ῾Ιερᾆς Μονῆς Βατοπαι­δίου”, Πρωτᾆτον τχ. 34 (1992) 51. Μακάριος Κορίνθου - Νικόδημος ῾Αγιορείτης - Νικηφόρος Χῖος - ᾿Αθανάσιος Πάριος, Συναξαριστὴς Νεο­μαρτύρων, Θεσσαλονίκη 19892, σσ. 62-63. Νικόδημος ῾Αγιο­ρείτης, Νέ­ον Μαρτυ­ρολόγιον, ᾿Αθῆναι 19934, σ. 51. ῾Ο ἴδιος, Συν­αξαριστὴς τῶν δώ­δεκα μηνῶν τοῦ ἐνιαυτοῦ, τ. Α¢ (Σεπτέμβριος-᾿Ο­κτώβριος), Θεσσαλονίκη 19815, σ. 148. Πύρρος, Σωσ., “Δοκίμιον Μακεδονικοῦ ῾Αγιολογίου”, Μα­κε­δο­νικὸν ῾Ημερολόγιον τ. Ε¢ (1912) 26. Παπαδόπουλος, Χρυσ., Οἱ Νεο­μάρτυρες, ᾿Αθῆναι 19703, σ. 23. Περαντώνης, ᾿Ι., “Κατάλογος Νεο­μαρτύ­ρων τῶν ἀπὸ τῆς ῾Αλώσεως τῆς Κ/Πόλεως μέχρι τοῦ ἔτους 1867 μαρτυρησάντων”, Θεολογία 60 (1989) 160. ῾Ο ἴδιος, Λεξικὸν τῶν Νεο­μαρτύρων, τ. Γ¢, ᾿Αθῆναι 1972, σσ. 325-326. Σμυρνάκης, Γ., Τὸ ῞Αγι­ον ῎Ορος, σ. 517. Στογιόγλου, Γ., “῾Αγιορεῖτες Νεομάρτυρες”, Πρα­κτικὰ Θεο­λογικοῦ Συνεδρίου εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τῶν Νεομαρτύρων (17-19 Νοεμβρίου 1986), ἔκδ. ῾Ι. Μ. Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 1988, σ. 377. Χρυσοστόμου, Γ., “Οἱ ἅγιοι τῆς Θεσσαλονίκης”, στὸ Χαρι­στή­ριον τῷ Παναγιωτάτῳ Μητροπολίτῃ Θεσσαλονίκης κ.κ. Παν­τελεή­μονι τῷ δευτέρῳ ἐπὶ τῇ συμπληρώσει εἰκοσαετοῦς ἐν Θεσσαλο­νίκῃ ποι­μαν­τορίας (1974-1994), Θεσσαλονίκη 1994, σ. 934. Deleha­ye, H., "Greek Neomartyrs", The Constractive Quarterly IX (1921) 707. Gre­cu, V., Viat,a sfântului Nifon o redact,iune greceascaÚ ine­ditaÚ, Bucu­res,ti 1944, σσ. 100.3-102.18. Meinardus, O., "A study of the Relics of Saints of the Greek Orthodox Church", Oriens Chri­stianus 53-54 (1970) 209.
Σ.Π.

...επιστροφή
Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης Κοινωνία της Πληροφορίας