OΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.κ. ΑΝΘΙΜΟ
Ἀδέλφια μου καὶ παιδιά μου Θεσσαλονικεῖς,
Εὐλογημένε λαὲ τῆς Θεσσαλονίκης,
Εὐλογημένε λαὲ τῆς Μακεδονίας ὅλης,
Εὐλογημένε λαὲ ὁλοκλήρου τῆς Ἑλλάδος,
Εὐλογημένε λαὲ τοῦ ἁπανταχοῦ Ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ.
Μέσα ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μου, ποὺ δὲν κουράστηκε νὰ ἀγωνίζεται ἐπὶ δεκάδες χρόνια γιὰ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ μας καὶ τὴν ΕΛΛΑΔΑ μας, σᾶς ἀπευθυνω ἐγκάρδιο, πατριωτικὸ καὶ ἀγωνιστικὸ χαιρετισμό, γιὰ νὰ σταθοῦμε ὅλοι μας, ὡς Ἕλληνες καὶ Χριστιανοὶ ἀντάξια καὶ ἡρωϊκὰ στὴν ὥρα τούτη τῆς ἐθνικῆς μας δοκιμασίας καὶ τῶν φανερῶν κινδύνων γιὰ τὴν πατρίδα μας, τὴν ΕΛΛΑΔΑ.
Αὐτὴ ἡ σημερινή μας συγκέντρωση γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῶν δικαίων μας, μὲ κέντρο τὴν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ, ἔχει σὰν σκοπὸ νὰ διατρανώσῃ στὴν παγκόσμια κοινὴ γνώμη, τὴν πανεθνική μας διακήρυξη, ὅτι δὲν χαρίζομε σὲ κανένα τὸ ἱστορικό, τὸ ὑπέροχο, τὸ ἔνδοξο ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Αὐτὸ τὸ ὄνομα ποὺ στολίζει τὴν ὑποστασιακὴ πανεθνικὴ συνείδηση τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ, ποὺ ξεκινᾶ πρὶν ἀπὸ τρεῖς χιλιάδες χρόνια στὸν ἱερὸ τόπο μας, αὐτὸ τὸ ὄνομα ποὺ κράτησαν ὑπερήφανοι οἱ Φίλιπποι, οἱ Ἀλέξανδροι, οἱ Ἀριστοτέληδες, καὶ οἱ λοιποὶ Ἕλληνες διανοούμενοι καὶ καλλιτέχνες, στρατιωτικοὶ καὶ ἐπιστήμονες, ἁπλοῖ ἄνθρωποι πατριῶτες, μεγάλες μορφὲς τῶν ἁγίων καὶ μαρτύρων τῶν Χριστιανικῶν χρόνων, καὶ ἡ ἄλλη μεγάλη σειρὰ τῶν Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων καὶ ἀξιωματούχων μέχρι τὸν 15ο αἰῶνα μ.Χ.. Καὶ ὅταν ἀκόμη ἦλθε ἡ μαύρη σκλαβιὰ ἀπὸ τὶς ὀρδὲς τῶν Τούρκων κατακτητῶν τοῦ Ἰσλάμ, αὐτὸ τὸ ὄνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ, ἐκράτησε ἀνόθευτο τὸν ἑλληνικὸ καὶ χριστιανικὸ χαρακτῆρα τῆς περιοχῆς, αὐτὸ τὸ ὄνομα ποὺ ἄναψε τοὺς καϋμοὺς τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ, ἔτσι ὥστε ἐνισχυμένοι καὶ ἀπὸ Κρητικοὺς καὶ Μωραΐτες πατριῶτες νὰ χαρίσουν τελικὰ μὲ τοὺς Μακεδονομάχους προγόνους μας, τὴν ἀνεξαρτησία καὶ τὴν ὑπαγωγὴ τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ στὴ μεγάλη πατρίδα τὴν μάνα μας, τὴν ΕΛΛΑΔΑ μας.
Διαδηλῶστε ἀδέλφια μου, ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, ἀδελφοὶ σὲ γῆ καὶ θάλασσα, σὲ γνωστοὺς καὶ ἀγνώστους, σὲ τηλεοράσεις καὶ ῥαδιόφωνα, σὲ Εὐρωπαίους καὶ Ἀμερικανούς, σὲ Ῥώσσους καὶ Ἀσιάτες, στὰ ἀνοικτὰ πελάγη καὶ στὰ πλάτη τοῦ οὐρανοῦ, τὴν μεγάλη ἀλήθεια, τὴν μαρτυρία τῆς Ἱστορίας, τὸ τραγοῦδι τῶν φονευθέντων ἡρώων μας, τοὺς ψαλμοὺς τῶν Μοναστηριῶν, τῆς ἱστορίας τὸ ἀληθέστατο μήνυμα, ὅτι δηλαδὴ
ἡ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ἦταν καὶ εἶναι πατρίδα καὶ λίκνο τῶν Ἑλλήνων, ὅτι ὅπου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ=ΕΛΛΑΔΑ, καὶ ὅπου ΕΛΛΑΔΑ=ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
ΕΛΛΑΔΑ καὶ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, μαζὺ μὲ ὅλα τὰ γεωγραφικὰ διαμερίσματα τῆς πανένδοξης χώρας μας, ὀρθώνουν τὰ τείχη ἀπὸ τὶς γενναῖες καρδιὲς τῶν παιδιῶν της, καὶ βροντοφωνοῦν ΟΧΙ σὲ κάθε ὑποψήφιο ἐπιδρομέα, σὲ κάθε σφετεριστὴ τοῦ ὀνόματος καὶ τῶν ἱστορικῶν συμβόλων τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ μας, σὲ κάθε σχεδιαστὴ ὑπούλων καὶ σατανικῶν σχεδίων γιὰ τὴν διάσπαση καὶ ἀποδυνάμωση τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ.
Ø Ἀντιπαρατάσσομε τὸ ΟΧΙ σὲ κάθε δόλια ἀσχημοσύνη,
Ø Ἀντιπαρατάσσομε τὸ ΟΧΙ σὲ κάθε πονηρὴ ἰδιοτέλεια, σὲ κάθε ψευδώνυμη καὶ ἀνιστόρητη ἐπιχειρηματολογία.
Ø Ἀντιπαρατάσσομε τὸ ΟΧΙ σὲ κάθε θρασύτητα καὶ φανατισμό.
Ø Ἀντιπαρατάσσομε ἕνα ΟΧΙ ξεκάθαρο καὶ ἠχηρὸ στὴ χώρα τῶν Σκοπίων.
Ø Ἀντιπαρατάσσομε ἕνα ΟΧΙ κυρίως στὴν κυβερνητικὴ ἡγεσία τῶν Σκοπίων, διότι δὲν ἔχομε τίποτε ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῆς χώρας αὐτῆς.
Ø Τὸ ΟΧΙ τῶν Ἑλλήνων εἶναι μιὰ διαγραφὴ τῆς ἡγεσίας τῶν Σκοπίων ποὺ ἀπεδείχθησαν τόσον ἀγνώμονες ἔναντι τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὴν τόση μεγάλη ὑπηρεσία ποὺ τοὺς προσέφερε, σὲ χρήματα, σὲ ἐπιχειρήσεις, σὲ τράπεζες, σὲ τουρισμό, σὲ λιμενικὲς ἐξυπηρετήσεις καὶ σὲ εἰσαγωγὴ τεχνολογίας.
Ἐρωτᾶμε, λοιπὸν τὴν ἡγεσία, ἀλλὰ καὶ τὸν λαὸ τῶν Σκοπίων:
Ø ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ὅτι τὸ Μακεδνὸν ἔθνος, κατὰ τὸν Ἡρόδοτο, ἦτο τὸ ἀρχαιότερο ὄνομα τοῦ δωρικοῦ φύλου τοῦ ἑλληνικοῦ Ἐθνους, μεταξὺ Ὀλύμπου καὶ Ὄσσας καὶ ὅτι ἐκδιωχθὲν κατώκησε στὶς ὑπώρειες τῆς Πίνδου; Ὅτι Μακεδνὸ καὶ Δωρικὸ ἔθνος ἦσαν οἱ Δωριεῖς εἰς τὴν Πελοπόννησον, καὶ ὅτι Μακεδνὸ ἔθνος ἦσαν οἱ ἐναπομείναντες στὶς ὑπώρειες τῆς Πίνδου, καὶ ὅτι αὐτοὶ θεωροῦνται ὅτι ὑπῆρξαν οἱ πρόγονοι τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ; Δὲν τὸ γνωρίζετε; Ἀλλὰ πῶς νὰ τὸ γνωρίζετε ἀφοῦ τότε εἶσθε ἀνύπαρκτοι ἱστορικὰ καὶ ἐθνολογικά;
Ø ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ὅτι ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ὀνομάζεται ἀπὸ τὸν Ἡρόδοτο ἡ χώρα ἡ ὁριζομένη πρὸς Ν. ὑπὸ τοῦ Πηνειοῦ καὶ τοῦ Ὀλύμπου, ἐκτεινομένη πρὸς τὴν Πίνδο, πρὸς τὸ Ἰλλυρικό, καὶ πρὸς ὅλη τὴν περιοχὴ τοῦ Ἀξιοῦ καὶ τοῦ Ἀλιάκμονα μέχρι τὴν Ῥοδόπη καὶ τὸν Νέστο, πρὸς τὴν Ἔδεσσα, τὴν Πιερία, τὴν Ἐορδαία καὶ τὴν Ἀλμωπία, τὴν Θάσο καὶ τὴν Σαμοθράκη, κατὰ περιόδους μάλιστα καὶ μέχρι τὴν Ἀνατολικὴ Ῥωμυλία; Δὲν τὸ γνωρίζετε; Μὰ πῶς νὰ τὸ γνωρίζετε, ἀφοῦ ἀκόμα οὔτε τὰ ἴχνη σας δὲν ὑπῆρχαν στὴ Βαλκανική; Καὶ γι’ αὐτό, δὲν ὑπάρχει οὔτε μιὰ μαρτυρία γιὰ σᾶς.
Ø Μήπως ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ὅτι γίνεται γενικῶς ἀποδεκτό, πὼς τὸ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ Κράτος ἱδρύθηκε περὶ τὰ τέλη τοῦ Θ’ αἰῶνος π.Χ. μὲ τὴν προσάρτηση νέων ἐδαφῶν καὶ κατωκημένες περιοχές; Εἴπατε καὶ πάλι πὼς δὲν γνωρίζετε; Μὰ πῶς νὰ γνωρίζετε, ὅταν ἐσεῖς ἤλθατε ὡς ὀρδὲς σλαυικῶν φύλων στὴ Βαλκανικὴ μετὰ ἀπὸ 1.500 χρόνια καὶ πλέον, ἀπὸ τότε ποὺ τὰ ἑλληνικὰ φύλα μὲ τὸν Περδίκα καὶ τὸν Ἀλέξανδρο τὸν Α’ συγκροτοῦσαν τὸ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ;
Ø ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ὅτι στοὺς ῥωμαϊκοὺς χρόνους ἡ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ περιλαμβάνεται στὸ Ἰλλυρικό, καὶ τοῦτο συνετέλεσε νὰ λησμονηθῇ τὸ παλαιὸ ὄνομά της ἢ νὰ πάθῃ ἀμοιβαία μετατόπιση μὲ τὴν Θεσσαλία, τὴν Θράκη καὶ ἄλλες γειτονικὲς χῶρες;
Ø ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ὅτι ἐπὶ αἰῶνες ἀναφέρεται στερεοτύπως ὁ Μητροπολίτης Ἡρακλείας ὡς ὑπέρτιμος καὶ ἔξαρχος πάσης Θράκης καὶ Μακεδονίας; Κατὰ τὸν «Συνέκδημον» τοῦ Ἱεροκλέους (ΣΤ’ αἰὼν μ.Χ.), ἡ ἑβδόμη ἐπαρχία τοῦ Ἀνατολικοῦ Κράτους περιελάμβανε τὴν Α’ Μακεδονία μὲ τριανταδύο (32) πόλεις, Θεσσαλονίκη, Πέλλα, Δίον, Βέῤῥοια, ῎Εδεσσα, Ἡράκλεια, Ἰδομένη, Παρθικόπολη, Σέῤῥες, Φιλίππους, Ἀμφίπολη, Ἀπολλωνία, Νεάπολη, Ἄκανθο κ.λ.π. μετὰ τῶν νήσων Θάσου καὶ Σαμοθράκης, ἡ δὲ Β’ Μακεδονία ὀκτώ (8) πόλεις.
Ø ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ὅτι διὰ τῆς διαιρέσεως τοῦ Βυζαντινοῦ Κράτους σὲ Θέματα καὶ στὸ «Περὶ Θεμάτων» ἔργο τοῦ Κων/ νου Πορφυρογεννήτου, τὸ Θέμα τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ἀποτελοῦσε τὸ δεύτερο Θέμα τοῦ εὐρωπαϊκοῦ τμήματος τοῦ Βυζαντινοῦ Κράτους καὶ περιελάμβανε πλὴν τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ καὶ τὴν Θεσσαλία, τὴν Λαμία, τὴν Νέα Πάτρα καὶ τὰ νησιὰ Σκιάθο καὶ Σκόπελο; Ἐσεῖς ἀγαπητοὶ Σκοπιανοί, ποία σχέση ἔχετε μὲ τὴν ἑλληνικώτατη εὐρωπαϊκὴ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ὅταν οἱ προγονοί σας ἐνεφανίσθησαν γιὰ πρώτη φορὰ τὸν Ζ’ αἰῶνα μ.Χ. γιὰ νὰ ἐγκατασταθοῦν στὴ Βαλκανική;
ΜΑΘΕΤΕ λοιπόν, ὦ Σκοπιανοί, ὅτι δὲν μπορεῖτε νὰ διεκδικήσετε τίποτε, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἔδαφος ποὺ σήμερα σᾶς ἀνήκει. Ἡ ἱστορία διδάσκει, ἡ ἀρχαιολογία ἀποδεικνύει, τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα ἐπιβεβαιώνουν, οἱ διεθνεῖς συνθῆκες διασφαλίζουν, ἡ θρησκεία τῶν ἀρχαίων ΕΛΛΗΝΩΝ διακηρύσσει, καὶ τὸ διαμάντι τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ, δηλαδὴ ἡ ὑπέροχη ἑλληνικὴ γλῶσσα προσυπογράφει, ὅτι ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ κανένα δικαίωμα νὰ μονοπωλῆτε τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» καὶ ὅτι ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ἀληθινὰ ἐπιχειρήματα γιὰ νὰ πείσετε τὰ παιδιά σας στὰ σχολεῖα ὅτι τάχα εἶσθε ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. Διότι οἱ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ἦσαν ΕΛΛΗΝΕΣ μὲ γλῶσσα καὶ θρησκεία, μὲ γράμματα καὶ πολιτισμό, μὲ Ὄλυμπο καὶ Πίνδο, μὲ Παγγαῖο καὶ Ῥοδόπη, μὲ Ἀλιάκμονα καὶ Ἀξιό, μὲ Πηνειὸ καὶ Λουδία, μὲ Στρυμόνα καὶ Νέστο, μὲ μεγάλες μορφὲς βασιλέων καὶ ἡγετῶν, μὲ φιλοσοφία καὶ τέχνες, καὶ μὲ τὸ ἀνυπέρβλητο γαλάζιο Αἰγαῖο νὰ ὀμορφαίνῃ καὶ νὰ πλουτίζῃ τὴ ζωὴ τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ. Οἱ πολυάριθμες ἀρχαιολογικὲς πλάκες τῶν προχριστιανικῶν καὶ τῶν μεταχριστιανικῶν χρόνων θὰ γίνουν ταφόπλακες τῆς ματαίας προπαγάνδας σας εἰς βάρος τοῦ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας. Καὶ γιὰ νὰ μᾶς δώσετε, ὦ Σκοπιανοί, δείγματα τοῦ σεβασμοῦ σας στὴν παράδοση τοῦ ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, μετατρέπετε ἢ ἀφανίζετε τὶς ἐπιγραφὲς τῶν μνημείων στὸ Μοναστῆρι καὶ ἀλλοῦ, ἐνῷ φροντίζετε νὰ ἀλλάξετε τὶς ἑλληνικὲς ἐπιγραφὲς τῶν ἱερῶν εἰκόνων στὸ γλωσσικό σας ἰδίωμα, καὶ ἀλλάζετε ἀρχιτεκτονικὰ στοιχεῖα τῶν χριστιανικῶν μνημείων σὲ μεταγενέστερα «μοτίβα» δικῶν σας ἔργων. Ἀλλὰ καὶ τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν Μακεδόνων κάποιες διαφορὲς τὶς προβάλλετε γιὰ νὰ μειώσετε τὴν Ἑλληνικότητα τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ προγόνων μας. Λένε ψέμματα οἱ ἐπιστρατευμένοι Σκοπιανοὶ ἐπιστήμονες. Γιὰ τὸ ζήτημα τῶν σχέσεων τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν Μακεδόνων, Εὐρωπαῖοι καὶ Ἕλληνες ἐπιστήμονες ἔχουν καταλήξει στὸ συμπέρασμα ὅτι μόνον δύο ἀναφορὲς τοῦ Θουκυδίδη μὲ τὰ λόγια τοῦ στρατηγοῦ Βρασίδα καὶ ἡ γνωστὴ ἀντιπάθεια τοῦ ῥήτορος Δημοσθένους κατὰ τοῦ Φιλίππου «δὲν μποροῦν νὰ στοιχειοθετήσουν φυλετικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν Μακεδόνων, ἡ ἀξία δὲ αὐτῶν τῶν ἀναφορῶν εἶναι ἐξ ἐπόψεως ἐθνογραφικῆς μηδαμινή». Τέτοιες διαφορὲς ἄλλωστε εἶχαν πολλὲς ἑλληνικὲς πόλεις ἢ κρατίδια κατὰ τοὺς ἱστορικοὺς καὶ κλασσικοὺς χρόνους, ἐνῷ ἦσαν φυλετικῶς ὅλοι ΕΛΛΗΝΕΣ.
Εἶναι ἐπίσης σημαντικώτατο νὰ ὑπενθυμίσωμε, ὅτι κατὰ τὸν 1ο μ. Χ. αἰῶνα, καὶ ἐνῷ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μὲ τὸν μαθητή του Τιμόθεο, ποὺ κατήγετο ἀπὸ μητέρα Ἰουδαία καὶ πατέρα Ἕλληνα, εὐηγγελίζοντο τοὺς λαοὺς στὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ ἔφθασαν στὴν Τρῳάδα, «ὅραμα διὰ τῆς νυκτὸς ὤφθη τῷ Παύλῳ. ἀνήρ τις ἦν Μακεδὼν ἑστώς, παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων . διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν. Ὡς δὲ τὸ ὅραμα εἶδεν εὐθέως ἐζητήσαμεν ἐξελθεῖν εἰς τὴν Μακεδονίαν, συμβιβάζοντες ὅτι προσκέκληται ἡμᾶς ὁ Κύριος εὐαγγελίσασθαι αὐτούς. Ἀναχθέντες οὖν ἀπὸ τῆς Τρῳάδος εὐθυδρομήσαμεν εἰς Σαμοθράκην, τῇ δὲ ἐπιούσῃ εἰς Νεάπολιν (Καβάλαν), ἐκεῖθεν εἰς Φιλίππους, ἥτις ἐστί πρώτη τῆς μερίδος τῆς Μακεδονίας πόλις κολωνία» (Πράξ.16,9 καὶ ἑξῆς). Μετὰ ἀπὸ ἀρκετὲς ἡμέρες καὶ ἀφοῦ ἐδίδαξαν πολλοὺς καὶ ἐθεμελίωσαν τὴν πίστιν βαπτίζοντες καὶ τὴν Λυδίαν μὲ τὴν οἰκογένειά της, ἀφοῦ ἐπέρασαν στὴν Ἀμφίπολη, ἦλθον ὁ Παῦλος καὶ ὁ Σίλας «εἰς Θεσσαλονίκην, ὅπου ἦν συναγωγὴ τῶν Ἰουδαίων, κατὰ δὲ τὸ εἰωθὸς τῷ Παύλῳ, εἰσῆλθε πρὸς αὐτούς, καὶ ἐπὶ Σάββατα τρία διελέγετο αὐτοῖς ἀπὸ τῶν γραφῶν, διανοίγων καὶ παρατιθέμενος ὅτι τὸν Χριστὸν ἔδει παθεῖν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν...» (Πράξ. 17 ). Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐθεμελίωσε τὴν πρώτη Ἐκκλησία τὸν 1ο αἰῶνα στὴ Θεσσαλονίκη, ποὺ ζῇ καὶ θριαμβεύει μέχρι σήμερα καὶ ἀπηύθυνεν ὁ Παῦλος τὶς δύο Ἐπιστολὲς πρὸς Θεσσαλονικεῖς, γραμμένες στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, ποὺ συμπεριελήφθησαν στὰ κανονικὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης, δηλ. στὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Ποῦ ἦσαν τότε οἱ Σκοπιανοί; Ἦσαν ἁπλῶς ἀνύπαρκτοι. Σκεφθῆτε ἀκόμη ὅτι καὶ κατὰ τὸν ΣΤ’ αἰῶνα μ.Χ. ὁ Ἰουστινιανός, βυζαντινὸς αὐτοκράτωρ, ἔκτισε τὴν 1η Ἰουστινιανικὴ πόλη, ἐκεῖ ὅπου ἦταν ἡ ἀρχαία θρακικὴ ἑλληνικὴ πόλη Σκοῦποι, ποὺ κατὰ παραφθορὰ ἔγινε Σκόπια. Ἀπὸ τοὺς τοπικιστικοὺς φανατισμοὺς τῶν Σκοπιανῶν, δὲν ἐσώθηκε οὔτε ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία τους τὸ λέμε μετὰ θλίψεως εἶναι σχισματικὴ καὶ δὲν ἔχει κοινωνία μὲ κανένα ἀπὸ τὰ ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα καὶ μὲ καμμία ἀπὸ τὶς αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες. Tέτοιος σκληρός, ὁμαδικὸς φανατισμὸς καθίσταται πολὺ ἐπικίνδυνος γιὰ ἐκείνους ποὺ τὸν ἐκφράζουν. Κρῖμα! Ἐμεῖς οἱ ΕΛΛΗΝΕΣ γνωρίζομε νὰ ἀμυνώμεθα ἐναντίον ἐκείνων ποὺ ἀμφισβητοῦν τὴν ἐθνική μας ὑπόσταση καὶ ὅποια ἄλλα δίκαια δικαιώματά μας. Ὁ νεώτερος ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ στὴ δεύτερη δεκαετία τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ δείγματα τῆς φιλοπατρίας καὶ τῆς αὐτοθυσίας τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ πατριωτῶν τῆς ΕΛΛΑΔΟΣ.
Μεταξὺ τῶν πολλῶν ἐκείνων ἡρώων στρατιωτικῶν καὶ πολιτῶν, ὅπως ὁ Παῦλος Μελᾶς, ὁ Τέλος Ἄγρας, ὁ καπετὰν Κώτας, εἶναι γραμμένοι μὲ χρυσᾶ γράμματα στὴ νεοελληνικὴ ἱστορία καὶ :
1) Ὁ ἡρωϊκὸς Μητροπολίτης Μελενίκου καὶ ἔπειτα Πελαγονίας ΙΩΑΚΕΙΜ Φορόπουλος, 18591909, ἀναδειχθεὶς πρωτεργάτης καὶ πρωτοστάτης τοῦ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ, ὑποστὰς πολλὲς ἐνέδρες καὶ δολοφονικὲς ἀπόπειρες ἐναντίον τῆς ζωῆς του,
2) Ὁ ἥρωας τοῦ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ, Μητροπολίτης Καστοριᾶς ΓΕΡΜΑΝΟΣ Καραβαγγέλης, 18661935, ποὺ ὑπέστη δολοφονικὲς ἀπόπειρες, ἀλλ’ ἐστάθη ἄτρωτος στὶς ἡρωϊκὲς ἐκεῖνες ἡμέρες τοῦ ἀγῶνος,
3) Ὁ ἐθνομάρτυς Μητροπολίτης Γρεβενῶν ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ Λαζαρίδης, 18711911, ὁ ὁποῖος ἐνῷ περιώδευε στὴν ἐπαρχία του, ἐδολοφονήθηκε ἀπὸ τὸ Τουρκικὸ Κομιτᾶτο μὲ τὸν διάκονό του καὶ τὸν λαϊκὸ συνοδό του, τὴν 1η Ὀκτωβρίου 1911, ἐπειδὴ ὑπερασπιζόταν τὰ δικαιώματα τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ στὴν πατρική μας γῆ, τὴν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, καὶ
4) Ὁ Μητροπολίτης Δράμας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Καλαφάτης, 18671922, Μητροπολίτης Δράμας καὶ ἔπειτα Σμύρνης, ὁ ὁποῖος σὲ ὅλη του τὴ ζωὴ ἀπεδείχθη ἄξιος τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος, ἅγιος τῆς ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ἱερομάρτυς καὶ τῆς πατρίδος ἐθνομάρτυς, ἀπαγχονισθεὶς ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸν Αὔγουστο τοῦ 1922.
Στὰ ἀχνάρια ἐκείνων τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ, ἀλλὰ μὲ συγκροτημένο Κράτος μας, ἐγράψαμε τὴν ἐποποιΐα τοῦ 1940 στὰ βουνὰ τῆς Ἠπείρου καὶ τῆς Ἀλβανίας, ὑπερασπιζόμενοι τὴν Ἑλλάδα, τοὺς Συμμάχους μας καὶ τὰ ἰδανικὰ τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς Δημοκρατίας. Δὲν ἐφοβηθήκαμε οὔτε τὶς σιδερένιες στρατιὲς τῶν Γερμανῶν στὰ ἑλληνοβουλγαρικὰ σύνορα, ὅπου οἱ ἥρωές μας ἄφησαν ἔκπληκτους τοὺς ἀήττητους μέχρι τότε Γερμανούς. Ἐμεῖς, λοιπόν, μὲ τέτοια λαμπρὰ κατορθώματα, παιδιὰ γνήσια ἀληθινῶν ἡρώων καὶ ἀγωνιστῶν, ποὺ τὰ ὀστᾶ τῶν πατέρων μας καὶ τῶν ἀδελφῶν μας, εἶναι διάσπαρτα στὰ σύνορά μας, τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, τῆς Θράκης καὶ τῆς Ἠπείρου, θὰ φοβηθοῦμε τώρα τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς ἀγωνίες στὸ πεδίο τῆς διεθνοῦς διπλωματίας γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσωμε τοὺς Σκοπιανούς; Ὄχι, ποτέ. Μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν πολιτειακήκυβερνητικὴ ἐξουσία καὶ ὅλη τὴν πολιτικὴ ἡγεσία τῶν ἐν τῇ Βουλῇ κομμάτων, διεξάγεται μεγάλος καὶ σκληρὸς ἀγώνας στὸ χῶρο τῆς διπλωματίας. Γι’ αὐτὸ ἀπευθυνόμεθα ἱεραρχικὰ στὸν ἐξοχώτατο Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια γιὰ νὰ τὸν εὐχαριστήσωμε γιὰ ὅσα εἶπε πρὸ ἡμερῶν στὰ Γιάννενα, καὶ προχθές, στὸ γραφεῖο του, στὸ Γενικὸ Γραμματέα τοῦ ΝΑΤΟ κ. Γιὰπ Ντὲ Χὸπ Σέφερ γιὰ τὴν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας καὶ τὸ πρόβλημα μὲ τὰ Σκόπια. Εὐχαριστοῦμε τὸν ἐξοχώτατο Μακεδόνα Πρωθυπουργό μας κ. Κώστα Καραμανλῆ, ἐμεῖς οἱ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, σφιχταγκαλιασμένοι μὲ τὴν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας καὶ τὴν ΠΑΤΡΙΔΑ μας ὁλόκληρη, γιὰ ὅσα ἀγωνίζεται νὰ πράξῃ μὲ τοὺς συνεργάτες του γιὰ τὸ ὀξύτατο ζήτημα τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ μας, ἰδιαίτερα δὲ γιὰ νὰ μὴν ἀναγραφῇ ποτὲ τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» σὲ ὁποιαδήποτε ὀνομασία τῶν Σκοπίων. Εὐχαριστοῦμε καὶ τὸν ἀρχηγὸ τῆς Ἀξ. Ἀντιπολιτεύσεως κ. Γεώργιο Παπανδρέου καὶ τοὺς λοιποὺς ἀρχηγοὺς τῶν κομμάτων, διότι οὐσιαστικὰ ζητοῦν ὅ,τι κι’ ἐμεῖς, παρὰ τὶς μικρὲς διαφορὲς γιὰ λόγους πολιτικῆς τακτικῆς.
Αὐτὸ τὸ παμμακεδονικὸ ὄνομά μας κ. Πρωθυπουργὲ καὶ κύριοι Ἀρχηγοὶ τῶν κομμάτων, ἀνήκει στὴ μία καὶ μοναδικὴ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ἡ ὁποία εἶναι ἑλληνική, εἶναι φρόνημά μας, εἶναι τραγοῦδι, εἶναι παρελθόν, εἶναι παρόν, εἶναι μέλλον, κι’ ἔχομε ὑπογράψει συμβόλαιο ἀγάπης μέχρι θυσίας γι’ αὐτὴ τὴν ὑπέροχη γῆ τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ καὶ ὅλων τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ.
Ø Τὰ Σκόπια δὲν θὰ γίνουν ποτὲ δεκτὰ στὴν ἑλληνικὴ λαϊκὴ συνείδηση μὲ τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», διότι ἡ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας ὑπάρχει στὶς καρδιὲς τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ ὡς ἀναπόσπαστο κομμάτι τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας μας ἐδῶ καὶ 2.800 χρόνια πρίν.
Ø Τὰ Σκόπια δὲν μποροῦν ποτὲ νὰ κρατήσουν τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», διότι αὐτὸ ἀνήκει στοὺς ΕΛΛΗΝΕΣ, ποὺ τὸ κράτησαν τιμημένο μὲ θυσίες, μὲ ἀγῶνες, μὲ γλῶσσα, μὲ θρησκεία, μὲ πολιτισμό.
Ø Τὰ Σκόπια δὲν μποροῦν νὰ μονοπωλήσουν τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», διότι ποτὲ δὲν ὑπῆρξαν κράτος μὲ ἐθνικὴ ὀντότητα.
Ø Τὰ Σκόπια δὲν μποροῦν ποτὲ νὰ κρατήσουν τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», διότι οὔτε πολέμησαν ποτὲ αὐτοτελῶς γιὰ τὰ ἀγαθὰ τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς δημοκρατίας.
Ø Τὰ Σκόπια δὲν ἔχουν οὔτε παλαιὰ οὔτε νεώτερη ἱστορία, ἐκτὸς ἀπὸ ἐκείνη ποὺ ἐδημιούργησε καὶ ἐκφράζει τὸ ἡρωϊκὸ κράτος τῆς Σερβίας. Πῶς θὰ ὀνομασθοῦν «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»;
Ø Τὰ Σκόπια δὲν μποροῦν νὰ λέγωνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», διότι οἱ πρόγονοί μας ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ἦσαν ἑλληνικὸ δωρικὸ φύλο, μὲ πρώτους ἄρχοντες ἡγεμόνες ἀπὸ τὸ Ἄργος τῆς Πελοποννήσου καὶ ἄρχοντα τὸν Ἀργεῖο Ἡρακλείδη Περδίκα.
Ø Τὰ Σκόπια δὲν ἔχουν οὔτε ἴχνος κληρονομικότητος ἀπὸ τοὺς ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, διότι οἱ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ἀνευρίσκονται στὴ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ἀπὸ τὸν Η’ π.Χ. αἰῶνα, ἐνῷ οἱ Σκοπιανοί, ὡς Σλαῦοι, ἐμφανίζονται στὴ Βαλκανικὴ τὸν Ζ’ αἰῶνα μ. Χ..
Ø Τὰ Σκόπια δὲν μποροῦν νὰ ἔχουν τὸ ὄνομα Μακεδονία, διότι δὲν ἦσαν Χριστιανοί, ἀφοῦ ἐξεχριστιανίσθησαν ὑπὸ τῶν ἁγίων Μεθοδίου καὶ Κυρίλλου τὸν Θ’ αἰῶνα, οἱ δὲ γηγενεῖς ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ἄρχισαν νὰ γίνωνται Χριστιανοὶ ἀπὸ τὸν Α’ μ.Χ. αἰῶνα.
Ø Τὰ Σκόπια δὲν μποροῦν νὰ μονοπωλοῦν τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», ἀφοῦ ἡ ἐθνολογικὴ πληθυσμιακή τους σύνθεση βοᾶ γιὰ τὶς πολλὲς προελεύσεις τοῦ λαοῦ των, μὲ κυριώτερη σὲ ἀναλογία, ποὺ δὲν εἶναι βεβαίως ὑποτιμητική, τὴν σλαυική του καταγωγή.
Ὁλόκληρο τὸ οἰκοδόμημα τῆς ψευδοϊστορίας τῶν Σκοπιανῶν, ὡς ἀπογόνων τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ, κατακρημνίζεται κάτω ἀπὸ τὶς ἰσχυρές, ἠλεκτρονικῆς ἰσχύος, δονήσεις φωτὸς καὶ ἱστορίας, καὶ κυριολεκτικῶς ἐξαφανίζονται κάτω ἀπὸ τὴν ἠλεγμένη ἱστορικὴ παρουσία τῶν μεγάλων ἡγεμόνων καὶ βασιλέων Περδίκα καὶ Ἀμύντα, Ἀρχελάου καὶ Φιλίππων τοῦ Α’ καὶ Β’, Ἀλεξάνδρων Α’ καὶ Β’, καὶ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ τοῦ Γ’, τοῦ παμμεγίστου, μεγαλοπνόου καὶ μεγαλοφυοῦς βασιλέως καὶ ἡγεμόνος, τοῦ μεγάλου ἐκπολιτιστοῦ καὶ ὑψηλόφρονος ἡγέτου, καὶ τῶν ἐπιγόνων του. Τὴν 2α Αὐγούστου 1944 στὴ Μονὴ PROHOR PCINISCI ἀνακηρύχθηκε ἡ σύσταση τοῦ σημερινοῦ κράτους τῶν Σκοπίων, ὡς ὁμοσπόνδου τμήματος τῆς Γιουγκοσλαβίας, στὴ θέση τῆς φυλῆς τῶν Δαρδανίων, ποὺ κατὰ τὶς ῥωμαϊκὲς πηγὲς ἦταν ἡ ἐχθρικώτερη φυλὴ κατὰ τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ (Ν.Μάρ της).
Στὰ χρόνια τῆς ῥωμαϊκῆς κυριαρχίας τὰ πράγματα στὴ Βαλκανικὴ κινοῦνται μέσα σὲ ἐναλλαγές, οἱ Σλαῦοι παραμένουν ἀνύπαρκτοι, ἐνῷ ἡ ἐμφάνιση τῆς συζεύξεως τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, μὲ τὰ μεγαλόπνοα σχέδια τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ὡδηγοῦσαν στὸ μεγαλούργημα τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ, σ’ὅλο τὸν τότε γνωστὸ κόσμο, ὅπως αὐτὸν ἐν πολλοῖς τὸν ἀπεκάλυψε καὶ τὸν ἐξελλήνισε ὁ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. Παραλλήλως «τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν» ποὺ ἄναψε στὴ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ὁ Ἀπόστολος ΠΑΥΛΟΣ ἐμεγάλωνε καὶ ἐδυνάμωνε τὴν παρουσία τῶν Χριστιανῶν στὴ δημόσια ζωή, μέχρις ὅτου ξεκίνησαν οἱ διωγμοὶ τῶν Χριστιανῶν, μέσα ἀπὸ τοὺς ὁποίους, μέγας πνευματικὸς ἀστέρας ἡρωϊσμοῦ, θυσίας καὶ ἁγιότητος ἀνέτειλε ὁ μεγαλομάρτυς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ὁ Μυροβλύτης, μετὰ τῶν μαθητῶν του καὶ μαρτύρων Νέστορος καὶ Λούπου. Ἡ πόλη τῆς ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ἀνεπτύσσετο καὶ ἐξελίσσετο σὲ μιὰ ἀληθινὴ μεγαλούπολη ἐμπορίου καὶ πολιτισμοῦ, ἐνῷ ὁ Ναὸς τοῦ ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ἀνεδεικνύετο σὲ παγχριστιανικὸ προσκύνημα. Σὰν ἦλθαν τὸν 7ο μ.Χ. αἰῶνα οἱ Σλαῦοι, ἄνοιξαν τὰ μάτια τους, τέντωσαν τὰ αὐτιά τους καὶ ἐσκούπισαν τὰ χείλη τους ἀπὸ τὴν βουλιμία τους πάνω στὴ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. «Ἐμεῖς ὅμως, οἱ Ἕλληνες, εἴμεθα ἀπὸ αἰώνων οἱ νόμιμοι κληρονόμοι καὶ συνεχιστὲς καὶ φύλακες τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ καὶ τῆς ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», τοὺς εἴπαμε. Οἱ Σκοπιανοί, μόνοι αὐτοὶ ἐκληρονόμησαν τὴν βουλιμία γιὰ τὴν κατάκτηση τῆς ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ καὶ τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ μας. Καὶ γι’ αὐτὸ σήμερα ἐπιδιώκουν μὲ φανατισμὸ καὶ πεῖσμα νὰ κερδήσουν τὸ ὄνομα τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ γιὰ τὴν χώρα τους. Γι’ αὐτὸ ἐγέμισαν τὸν κόσμο μὲ χάρτες ποὺ δείχνουν ὅτι εἶναι δική τους ἡ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ἀπὸ τὴν Φλώρινα μέχρι τὸν ποταμὸ Νέστο, πὼς εἶναι δική τους ἡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ καὶ ὁ Λευκὸς Πύργος, ἡ Χαλκιδικὴ καὶ τὸ ἅγιον Ὄρος. Ματαίως ὅμως. Σύσσωμο τὸ ἔθνος τῶν ΕΛΛΗΝΩΝ φυλάσσει τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερὰ τῆς Γῆς τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ, ἀμυνόμενο μέχρις ἐσχάτων ὑπὲρ τῶν ἱερῶν μας καὶ τῶν ἑστιῶν μας. Δὲν θὰ τὴν πάρουνε ποτὲ τὴν γῆ τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. Σήμερα καὶ αὔριο, ἴσως καὶ μεθαύριο θὰ συνεχισθοῦν οἱ διαπραγματεύσεις στὰ Σκόπια καὶ στὴ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μὲ τὴν διαμεσολάβηση τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν. Μὲ ἐμπιστοσύνη στὴν Κυβέρνησή μας καὶ στὴν πολιτικὴ Ἡγεσία τοῦ τόπου, περιμένομε τὸ καλύτερο δυνατὸ ἀποτέλεσμα.
Γιὰ μᾶς, ποὺ ζοῦμε ἄμεσα τὸ πρόβλημα, καὶ γιὰ τὴν ἱστορία καὶ τὴν δικαιοσύνη καὶ τοὺς προγόνους μας, ἕνα εἶναι τὸ σύνθημα καὶ τὸ συμπέρασμα :
ΟΧΙ τὸ ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στὸ κράτος τῶν Σκοπίων.
ΟΧΙ καὶ ΠΟΤΕ.
Ὑπ’ αὐτὴ τὴν προϋπόθεση θὰ εἴμεθα οἱ καλύτεροι καὶ εὐεργετικώτεροι καὶ εἰρηνικώτεροι γείτονες γιὰ τοὺς Σκοπιανούς.
Ἕλληνες Μακεδόνες, Ἀθηναῖοι καὶ Στερεοελλαδῖτες, Πελοποννήσιοι καὶ Αἰτωλοακαρνᾶνες, Κρῆτες καὶ Δωδεκανήσιοι, Ἑπτανήσιοι καὶ Κυκλαδῖτες, Θεσσαλοὶ καὶ Ἠπειρῶτες, Θρακιῶτες καὶ Ἕλληνες τοῦ Ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ,
Ø Ἀνανεῶστε τὸ πολυθρύλητο πατριωτικό σας φρόνημα,
Ø Ἀντικρύστε ψηλὰ στὸ χάρτη τῆς Χώρας μας, καὶ
Ø Δῆτε τὴν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μας, τὴν χώρα τοῦ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ καὶ τοῦ ἁγίου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Ø Δῆτε τὴν ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ μὲ τὸ λευκό της Πύργο, τὶς πόλεις μας καὶ τὰ χωριά μας τυλιγμένα στὶς γαλανόλευκες ἑλληνικὲς σημαῖες, μὲ τὸν τίμιο Σταυρὸ στὴν καρδιά, σύμβολα ἡρωϊσμοῦ καὶ εἰρηνικῶν αἰσθημάτων πρὸς ὅλο τὸν κόσμο.
Ø Ζοῦμε καὶ παλεύομε γιὰ τὴν Πατρίδα,
Ø Ζοῦμε καὶ πεθαίνομε γιὰ τὴν ἐλευθερία,
Ø Ζοῦμε καὶ ἀγωνιζόμεθα γιὰ τὰ παιδιά μας,
Ø Ζοῦμε καὶ ἀπαιτοῦμε δικαιοσύνη καὶ δημοκρατία.
Ο ΘΕΟΣ ΒΟΗΘΟΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΑΣ.
Υ.Γ. Χαρὰ ποὺ τὄχουν τὰ βουνά,
τὰ κάστρα περηφάνεια,
Γιατὶ γιορτάζει ἡ Παναγιά,
γιορτάζει κι’ ἡ Πατρίδα,
Σὰν βλέπουν διάκους μὲ σπαθιὰ
παπάδες μὲ ντουφέκια
Σὰν βλέπουν καὶ τὸν Γερμανὸ
τῆς Πάτρας τὸ Δεσπότη
νὰ εὐλογάῃ τὰ ἅρματα
νὰ εὐχιέται τοὺς λεβέντες. |